γυρισα σπιτι... μετα απο 5 υπεροχες ωρες κουτσομπολιου, καφε, μπιφτεκιων και βολτας με τη μιρελλα... ειμαι κατακοπη... νομιζω οτι περισσοτερο κουραστηκα απο το τραμ παρα απο το περπατημα... πηρα και κατι καθαριστικα για τον υπολογιστη... -ξερετε απο αυτο το μαγαζι στο συνταγμα... το γωνιακο... με το πορτοκαλι λογοτυπο... ε δε μπορω να διαφημιζω ρε παιδια...!- ο υπολογιστης μου αντεχει αλλα με ολα οσα ειδα μεσα στο μαγαζι μου φαινεται τοσο αχρηστος... οχι μωρε το καλο μου ενταξει τη δουλεια του την κανει... με βολεψε πολυ δεν εχω παραπονο...

θελω να μοιραστω μαζι σας κατι που με προβληματιζει... οπως κατεβαινα τη μητροπολεως εφριξα...γυριζω προς τα δεξια μου και βλεπω βιτρινα γνωστου καταστηματος με δωρα-κρυσταλλα κλπ-στολισμενη χριστουγεννιατικα... ΕΛΕΟΣ!!! αν ειναι δυνατον λεμε με την μιρελλα... απο τωρα ? ειναι μολις 6 νοεμβριου γαμωτο! δε γινεται αυτο... καθε χρονο τα ιδια... εναμιση μηνα πριν περιμενουμε κατι που θα ερθει εναμιση μηνα μετα... γιατι ολα να στοχευουν στην εμπορευματοποιηση?γιατι ολα να ειναι εμπορευματοποιηση??? γιατι απο μεσα οκτωβρη μαγαζια στην αμφιθεας εχουν στολισει δεντρα και αγιους βασιληδες και περιμενουν εμας τα προβατα να παμε να τα αδειασουμε?ε οχι!αρνουμαι!εγω φετος δεν στολιζω!χα!

παμε για φαι... μετα απο μια εικοσαλεπτη αναμονη η οποια ομως ηταν αναμενομενη καθοτι το μαγαζι αξιζει και ναι θα το διαφημισω (ο τζιτζικας κι ο μερμηγκας λεγεται)οποτε ηταν λογικο να περιμενουμε... αφου καθισαμε, παραγγειλαμε τα κρασακια μας και τα υποδελειπα φαγητα αρχισε το κουτσομπολιο, σχολη, ψωνια, γκομενοι και ολα οσα μπορουν να συζητησουν δυο φιλες...

νομιζω τα εξαντλησαμε ολα!

συνεχιζουμε τη βολτιτσα και περπαταμε στην ερμου... ψαχνουμε δωρο για ενα φιλο... τελικα δεν βρισκουμε τιποτα, απογοητευμενες παλι στη μητροπολεως για καφεδακι... ωραια ηταν.... μοκα κοκονατ φραποτσινο και λαιφο... με guest editor τη χαρουλα αλεξιου... ω τι ευχαριστη εκπληξη! διαβαζω ενα ποιημα της κικης δημουλα και συγκινουμαι... λεμε να την κανουμε... εχει ηδη παει πεντε...

οπως φευγουμε λεω να παω στο γωνιακο με το πορτοκαλι λογοτυπο... τι το ηθελα? κολλησα... αφου βγηκα, χαιρετισα τη μιρελλα και καθισα σε μια σταση λεωφορειου να κανω ενα τσιγαρο και να μιλησω με τον αδελφο μου, ξαναμπηκα!!!! τελικα εφυγα 25 ευρω πιο φτωχη, αλλα οκ οτι πηρα το χρειαζομουν...

και ξεκιναει το μαρτυριο... μπαινω μεσα στο τραμ και ευτυχως εχει θεση... ενας τυπος απεναντι μου κοιταει οτι θηλυκο κυκλοφορει μεσα στο τραμ και μου ερχεται να τον βρισω, μια κυρια χασμουριεται συνεχως και μου σπαει τα νευρα!!! στο ενα χερι η τσαντα και στο αλλο η σακουλα με τα καθαριστικα-α!κι ενα μπουκαλακι νερο καθοτι ειχα κορακιασει-πεσανε και οι δυο εναλλαξ! αλλο βρισιδι! το τραμ ξεκιναει... στο νεο κοσμο της κακομοιρας, ο ενας πανω στον αλλον...η ατμοσφαιρα αποπνιχτικη...μου ερχεται να φωναξω...ακουω κοτσιρα..."αγγιξε με ζαλισε με....." χανομαι για λιγο... ονειρευομαι... μεχρι την επομενη σταση και το κλασσικο φρεναρισμα που σε κανει να πεταγεσαι απο τη θεση σου νομιζοντας οτι κατι εγινε και το τραμ διαλυθηκε... επιτελους μετα απο σαραντα λεπτα τρελης βαρεμαρας φτανω σπιτι... home sweet home... μπαινω στο δωματιο μου και τα ξεχνα ολα... τωρα ειμαι στον δικο μου κοσμο... ακουω μπαμπη... "η αγαπη που νιωθω για σενα ειναι φωτια..."σιγοτραγουδαω και φανταζομαι οτι ειμαι μαζι του στο Μυλο και τραγουδαμε ντουετο το "μη με φοβασαι"...διψαω παλι...

αυτα για τωρα!!!

α!πηρα και τα εισιτηρια... ναι ναι ο μπακαλογατος ειναι μια παρασταση που ηθελα πολυ καιρο να δω...