do you bury me when I'm gone?
do you teach me while I'm here?
just as soon as I belong
then it's time I disappear
η ζωη μου ολη ενας στιχος. αυτη την περιοδο τετραστιχο. των metallica. απο ταινια. ντροπη μου λιγο γιατι η ταινια καθολου δε μου αρεσε (σορυ τομ δε μου αρεσεις γενικα, ξερω οτι δε σε νοιαζει, αλλα οφειλω να το ομολογησω) αλλα αυτο ειμαι αυτες τις μερες, αυτες τις βδομαδες, μη σου πω και μηνες.
προσφατα ειχα μια συζητηση, ιδια με πολλους διαφορετικους ανθρωπους, για το αν τα τραγουδια λενε ψεμματα η αληθειες, με αφορμη μια φεισμπουκικη αναρτηση.
προσωπικα τα τραγουδια τα πιστευω πολυ, ανεκαθεν ειχα την ταση να συσχετιζω-ταυτιζω βασικα-στιγμες στη ζωη μου με τραγουδια, η μηπως το αναποδο; μαλλον, τελος παντων δεν εχει και σημασια τωρα αυτο.
αλλα γενικα εγω στα τραγουδια ελπιζω, μπορω να σου πω.
σκεψου λιγο, τοσοι τραγουδιστες, τοσα συγκροτηματα, τοσοι τραγουδοποιοι, μουσικοι, στιχουργοι, μπαινουν στη ζωη σου και με ενα στιχο καταφερνουν να σε κανουν κομματια, να σε κανουν να κλαις με μαυρο δακρυ, να σε κανουν να χαμογελας, να σου φτιαχνουν τη διαθεση κλπ.
παντρευεσαι, χορευεις "το τραγουδι σας". χωριζεις, ακους παλι "το τραγουδι σας", δεν περνας στη σχολη που ηθελες αλλα στο τει ζαμπονοκοπτικης και δε σου αρεσει καν το χοιρινο; η σε πρηζει η μανα σου, ο πατερας σου, ο αδελφος σου, η γιαγια σου, ο κολλητος σου; χωνεις μερικα μπινελικια με slipknot, (νταξει αμα δε θες ακου RATM).
ποσο τεραστια επιρροη; ποια τηλεοραση; τα τραγουδια εχουν τη δυναμη.-
οταν η διαθεση μας ειναι πεσμενη, τουλαχιστον σε οτι αφορα εμενα, εχω παρατηρησει, οτι δινουμε μεγαλυτερη σημασια στον στιχο, στο νοημα, στην ιστορια. καλα δε μιλαω για τα σουξεδακια για να κουνας το κορμι σου με ενα ποτηρι στο χερι, αλλα για τραγουδια λιιγο πιο βαθια. οχι αυτα τα σ'αγαπω μ'αγαπας, χωρισαμε, ερωτευτηκαμε, με κερατωσες, κακουργα θα σε σκοτωσω κι αλλα τετοια. αλλα να πχ, εντελως τυχαια-not οι radiohead ειναι ενα τετοιο συγκροτημα. ολοκληρο αλμπουμ(δισκαρα) εγραψε ο τομ επηρεασμενος απο τον χωρισμο του (τομ αμα περασεις απο νεα σμυρνη προσφερομαι να σε παρηγορησω οποτε θελεις, αρκει να ερθεις με την κιθαρα σου), ο δεληβοριας μας εξιστορει τη ζωη του ανα περιοδους στα τραγουδια του. κι αλλοι πολλοι που τωρα δε μου ερχονται στο μυαλο to be really honest.
γενικα η κεντρικη ιδεα ειναι αυτη, οταν θελουμε να "νιωσουμε", συνηθως, νομιζω βαζουμε το αγαπημενο μας τραγουδι, την αγαπημενη μας μπαντα, την αγαπημενη μας λιστα απο το κασετοφωνο. εγω πχ ηρεμω μονο οταν ακουω metallica, τρελο;
εσυ μπορει να ηρεμεις ακουγοντας παριο, who knows, no judging here, η μουσικη ειναι μουσικη και παντα κατι εχει να μας πει.
παντα θυμαμαι την σκηνη απο την ταινια anger management με τον νικολσον και τον σαντλερ στο αυτοκινητο, φουλ κινηση στον δρομο και ο νικολσον υποχρεωνει τον σαντλερ να τραγουδησει το i fell pretty. γιατι; γιατι τα τραγουδια εχουν δυναμη. φυσικα αντικαταθλπιτικα τα λεω εγω. σκεψου το την επομενη φορα που θα βαλεις να ακουσεις μουσικουλα στο σπιτι η στο αμαξι και θα δεις οτι θα φτιαξει λιγο περισσοτερο η μερα σου.
do you teach me while I'm here?
just as soon as I belong
then it's time I disappear
η ζωη μου ολη ενας στιχος. αυτη την περιοδο τετραστιχο. των metallica. απο ταινια. ντροπη μου λιγο γιατι η ταινια καθολου δε μου αρεσε (σορυ τομ δε μου αρεσεις γενικα, ξερω οτι δε σε νοιαζει, αλλα οφειλω να το ομολογησω) αλλα αυτο ειμαι αυτες τις μερες, αυτες τις βδομαδες, μη σου πω και μηνες.
προσφατα ειχα μια συζητηση, ιδια με πολλους διαφορετικους ανθρωπους, για το αν τα τραγουδια λενε ψεμματα η αληθειες, με αφορμη μια φεισμπουκικη αναρτηση.
προσωπικα τα τραγουδια τα πιστευω πολυ, ανεκαθεν ειχα την ταση να συσχετιζω-ταυτιζω βασικα-στιγμες στη ζωη μου με τραγουδια, η μηπως το αναποδο; μαλλον, τελος παντων δεν εχει και σημασια τωρα αυτο.
αλλα γενικα εγω στα τραγουδια ελπιζω, μπορω να σου πω.
σκεψου λιγο, τοσοι τραγουδιστες, τοσα συγκροτηματα, τοσοι τραγουδοποιοι, μουσικοι, στιχουργοι, μπαινουν στη ζωη σου και με ενα στιχο καταφερνουν να σε κανουν κομματια, να σε κανουν να κλαις με μαυρο δακρυ, να σε κανουν να χαμογελας, να σου φτιαχνουν τη διαθεση κλπ.
παντρευεσαι, χορευεις "το τραγουδι σας". χωριζεις, ακους παλι "το τραγουδι σας", δεν περνας στη σχολη που ηθελες αλλα στο τει ζαμπονοκοπτικης και δε σου αρεσει καν το χοιρινο; η σε πρηζει η μανα σου, ο πατερας σου, ο αδελφος σου, η γιαγια σου, ο κολλητος σου; χωνεις μερικα μπινελικια με slipknot, (νταξει αμα δε θες ακου RATM).
ποσο τεραστια επιρροη; ποια τηλεοραση; τα τραγουδια εχουν τη δυναμη.-
οταν η διαθεση μας ειναι πεσμενη, τουλαχιστον σε οτι αφορα εμενα, εχω παρατηρησει, οτι δινουμε μεγαλυτερη σημασια στον στιχο, στο νοημα, στην ιστορια. καλα δε μιλαω για τα σουξεδακια για να κουνας το κορμι σου με ενα ποτηρι στο χερι, αλλα για τραγουδια λιιγο πιο βαθια. οχι αυτα τα σ'αγαπω μ'αγαπας, χωρισαμε, ερωτευτηκαμε, με κερατωσες, κακουργα θα σε σκοτωσω κι αλλα τετοια. αλλα να πχ, εντελως τυχαια-not οι radiohead ειναι ενα τετοιο συγκροτημα. ολοκληρο αλμπουμ(δισκαρα) εγραψε ο τομ επηρεασμενος απο τον χωρισμο του (τομ αμα περασεις απο νεα σμυρνη προσφερομαι να σε παρηγορησω οποτε θελεις, αρκει να ερθεις με την κιθαρα σου), ο δεληβοριας μας εξιστορει τη ζωη του ανα περιοδους στα τραγουδια του. κι αλλοι πολλοι που τωρα δε μου ερχονται στο μυαλο to be really honest.
γενικα η κεντρικη ιδεα ειναι αυτη, οταν θελουμε να "νιωσουμε", συνηθως, νομιζω βαζουμε το αγαπημενο μας τραγουδι, την αγαπημενη μας μπαντα, την αγαπημενη μας λιστα απο το κασετοφωνο. εγω πχ ηρεμω μονο οταν ακουω metallica, τρελο;
εσυ μπορει να ηρεμεις ακουγοντας παριο, who knows, no judging here, η μουσικη ειναι μουσικη και παντα κατι εχει να μας πει.
παντα θυμαμαι την σκηνη απο την ταινια anger management με τον νικολσον και τον σαντλερ στο αυτοκινητο, φουλ κινηση στον δρομο και ο νικολσον υποχρεωνει τον σαντλερ να τραγουδησει το i fell pretty. γιατι; γιατι τα τραγουδια εχουν δυναμη. φυσικα αντικαταθλπιτικα τα λεω εγω. σκεψου το την επομενη φορα που θα βαλεις να ακουσεις μουσικουλα στο σπιτι η στο αμαξι και θα δεις οτι θα φτιαξει λιγο περισσοτερο η μερα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου