Τα νησιωτικα, η βομβα κι εγω...

Γενικα σημερα ηταν μια απο εκεινες τις μερες που οταν τελειωνουν σου αφηνουν ενα μεγαλο χαμογελο. (στην προκειμενη μου αφησε τεραστιο χαμογελο για διαφορους προσωπικους λογους)
Ειδικοτερα ομως, γυριζοντας απο τη δουλεια, δεν προλαβα το λεωφορειο και αναγκαστηκα να παρω ταξι να με παει σπιτι μου -απο τη Συγγρου- γιατι εαν το επαιρνα απο εκει που δουλευω θα ζηταγα δανεικα για να πληρωσω!
Τελος παντων μπαινω στο ταξι και το μαρτυριο αρχιζει. Ο ταξιτζης ακουγε στο τερμα Ζωϊδακη και νησιωτικα. Ο συνδυασμος που πραγματικα μπορει να σκοτωσει! Ρε τι του ειπα να χαμηλωσει γιατι εχω πονοκεφαλο, τι ανοιξα παραθυρα, εκεινος τιποτα, εκει, λυρα λυρα και τραγουδια που εχουν ξεχασει ακομα και οι dj's που παιζουν σε γαμους! Ουτε τα ακουστικα που ειχα στα αυτια μου και ο ηχος των Metallica δεν μειωσαν τον ηχο κρητικων και ποντιακων τραγουδιων σε μιξη με ατακες του καλλιτεχνη. Με το που σταματησαμε μπροστα στο σπιτι σχεδον του πεταξα τα λεφτα και πεταχτηκα και η ιδια σε χρονο μηδεν εξω απο το ταξι. Κολαση σου λεω!
Ακομα και το μπαμ της εκρηξης που εγινε απεναντι απο το σπιτι μου πιο μελωδικο μου φανηκε!
Αλλο θεμα κι αυτο. "Χτυπησαν" τον Κακετση. Ε και; Λογικο δεν ειναι; Ανθρωπος της νυχτας ειναι, ουτε ξερει ποσα εχει, καποια στιγμη θα γινοταν κι αυτο... Παλι καλα να λεμε που δεν περνουσε καποιο τραμ εκεινη την ωρα και κυριως που δεν υπηρχαν αθωοι ανθρωποι μεσα στον χωρο και δεν ειχαμε τραυματιες... Επεισοδιακη βραδια σιγουρα. Αυτο που μου την εσπασε ειναι πως την ωρα που εγινε η εκρηξη, εγω απολαμβανα ενα σπρινγκ ρολ το οποιο επεσε στο πατωμα γιατι τρανταχτηκε ολη η πολυκατοικια και μαζι της κι εγω. Αντιο αγαπημενο μου ρολο, θα σε θυμαμαι με αγαπη...
Η καλυτερη ατακα που ακουσα παντως μεσα σε ολο αυτο τον πανικο, ηταν απο μια κυρια σχετικα μεγαλη σε ηλικια η οποια, μαζι με παρα πολυ κοσμο απο τις γυρω πολυκατοικιες, κατεβηκε(ναι κι εγω κατεβηκα γιατι ειμαι περιεργη και κουτσομπολα, αλλα δικαιολογουμαι λογω επαγγελματος) να δει κι αυτη τι ειχε συμβει και της ζητησαν δηλωση απο ενα καναλι.
"Τι κανατε την ωρα της εκρηξης;" (τι ρωτησε κι αυτος;!)
"Τι αδιακρισιες ειναι αυτες και εισαι και νεος ανθρωπος; Σα δε ντρεπεσαι!" (αρπα την φιλαρακι!)
Γελουσα μονη μου κανενα πενταλεπτο. Το παλικαρι δεν ηξερε τι να της πει. Δε νομιζω να παιξει ποτε αυτη η δηλωση... Ελπιζω ουτε καν η ερωτηση γιατι ηταν λιγο ανοητη...
Ειχε πολυ γελιο γενικα ολη η φαση.
Μεσα σε ολα, τα σκυλια της περιοχης μαζευτηκαν στο παρκο. Χορωδια σου λεω. Πανω απο εικοσι σκυλια. Ειμαστε και ζωοφιλοι εμεις στα νοτια βλεπετε!
Ο δικος μας ξελαρυγγιαζοταν απο το μπαλκονι γιατι δεν με αφησαν να τον παρω μαζι μου κατω.
Τελος καλο ολα καλα λοιπον, οποτε τωρα μπορω να παω ηρεμη για υπνο γιατι εχω και πρωινο ξυπνημα και να ετοιμασω και τα πραγματα μου γιατι επιτελους θα φυγω για γουικεντ εκτος Αθηνων - ουτε ξερω μετα απο ποσο καιρο!!!

Εις το επανιδειν.